Hoe leg je aan anderen uit wat je hebt?

[Ilona]

Ik denk dat je dit altijd wel een beetje houdt want er zijn altijd leerlingen die alleen de voordelen er van zien! Ook al heb je het uitgelegd sommige zullen het nooit snappen!

[Marielle]

Wat een lastige situatie, Melanie! Misschien kun je dan toch een stukje uit Jong laten zien, tactisch is het in jouw geval misschien juist wel handig om een vrij ernstig beeld te geven (en dan vertellen dat je NU heel goed op je lichaam moet passen omdat je daarmee kunt voorkomen dat het bij jou ook zo wordt). Het zou fijn zijn als je klasgenootjes wat meer begrip voor je kregen.

Behalve duidelijk blijven uitleggen en je grenzen aangeven kun je er denk ik weinig aan doen. Uit eigen ervaring weet ik dat het belangrijk is om echt duidelijk te blijven over wat je wel en niet kan (dus niet zeggen dat je iets niet kan, en dan uiteindelijk over je grenzen gaan, forceren en het toch doen, dan denken mensen al gauw dat je je aanstelt), dan trekken veel mensen vanzelf wel bij.

[Nihlaeth]

Ik zeg meestal gewoon dat ik een bindweefselziekte heb waardoor mijn gewrichten makkelijk uit de kom gaan. Als mensen doorvragen/geïnteresseerd zijn vertel ik meer. Maar meestal is dat voldoende.

Op school vroeger werd het absoluut niet begrepen, mijn mede-leeringen dachten dat het cool was om een scootmobiel te hebben en dachten dat ik me aanstelde zodat ik niet mee hoefde te doen met gym en eerder naar huis mocht enzo. Ik wist toen ook nog niet wat er aan de hand was, dus dat speelde wel mee.

[Dineke]

Ik begin volgende week ook op een nieuwe school, nieuwe klas etc. Ik ga ook gewoon een korte uitleg geven over wat ik heb. en dat ze hun vragen altijd mogen stellen!

Ben benieuwd hoe er gereageerd word.

[Lientje]

ik zeg altijd dat ik een bindweefsel aandoening heb.
in mijn omgeving gaan de meeste er gelukkig ook normaal mee om.

[jenneke]

ik zeg dat ik een bindweefselaandoening heb en dat mijn gewrichten los gaan zitten. En zie vanmorgen in de krant staan dat ik een gewrichtsaandoening heb?En dat klinkt eigenlijk ook niet gek.

[Ilona]

Dat klinkt zeker niet verkeerd jenneke maar ik denk in het algemeen dat wij het niet uit kunnen leggen met met 2 woord. zelfs niet met twee zinnen!

[Marielle]

Heb je inmiddels al uitleg gegeven aan je klas, Melanie? Zo nee, ben je er al uit wat je wil gaan zeggen? En zo ja, hoe is het gegaan?

Bindweefselaandoening is voor veel mensen moeilijk te plaatsen heb ik het idee, zo heb ik het ook wel eens meegemaakt dat iemand dat opvatte als een spierziekte (hoorde ze later een keer toevallig praten over 'dat meisje met die spierziekte'). Soms is het ook wel handig om aan te sluiten bij wat mensen al wel kennen, als in 'heb een erfelijke bindweefselaandoening waardoor mijn gewrichten gemakkelijk uit de kom gaan; lijkt wel een beetje op reuma, heb ook veel pijn aan mijn gewrichten en heb last van vermoeidheid' en dan valt ineens het kwartje dat bijvoorbeeld ook mijn handen klachten geven.

[Dineke]

Vandaag mijn eerste dag gehad, het was hartstikke leuk en heel vermoeiend. al die nieuwe indrukken en trap op trap af. Gelukkig krijg ik mijn liftpasje binnenkort dan is dat over!

Ook heb ik verteld wat ik precies heb, even in het kort. Want er kwam ter sprake waarom we voor de opleiding gekozen hebben, ik heb verteld dat ik er bewust voor heb gekozen omdat andere beroepen die mij wel lukken mijn intresse niet wekken en andere beroepen gewoon niet haalbaar is. Toen werd er wat lacherig gedaan en toen had ik zo iets, ik geef gelijk een toelichting.
Van uit de klas zelf werd er toen niet echt op gereageerd, maar naderhand kwamen er twee meiden naar mij toe die er verder op in gingen en wel geïnteresseerd waren.

Woensdag hebben we survival, zit nog in dubio of ik ga proberen mee te doen.. maar als ik eenmaal koud ben he met mn gewrichtjes en spieren....

[rozemarijn]

Lastig he, gevoel versus verstand. Ik merk inderdaad dat soms mensen ook gewoon niet heel erg veel interesse hebben in wat je nou hebt. Iemand met een probleem is niet gezellig (denken ze) .

[Dineke]

Heel lastig, zit nu nog steeds te twijfelen tussen mee doen of aan de kant kijken.
De wil is er wel, heel sterk zelfs. Ga nog even verder dubben, ik ben aan het eind van de dag gesloopt. en het koude water in en uit en dan worden je spieren koud. maar de hele dag kijken is ook frustrerend....

[Marianne]

Je kunt er ook bij betrokken zijn zonder zelf te moeten survivallen. Je kunt jezelf bijvoorbeeld uitroepen tot groepsfotograaf! Dat is beter voor je lijf. Daarnaast zullen je klasgenoten je verhaal misschien in twijfel trekken, als je vertelt dat je een hoop niet kunt, maar wel gaat survivallen. Dat moet op zich geen reden zijn om het níet te doen, maar je moet er wel rekening mee houden dat je scheve gezichten gaat krijgen.

[Dineke]

heb het nu voor mezelf ook al duidelijk dat ik niet mee ga doen. Ik had zowieso niet alles mee kunnen doen ( denk ik, ik weet niet of ik alles zou kunnen) maar had zo iets proberen kan. dus om dan te gaan kou kleumen terwijl de rest bezig is.. Morgen echt rotweer voorspelt, het gaat nu ook al heftig tekeer. Dus mn verstand voorop, denk dat ik me morgen dan aan het eind van de dag een stuk fitter zal voelen en ik denk ook dat ik me morgen goed voel bij mn besluit! Neem gewoon mijn fotocamera mee!

Maar je hebt een punt Marianne, dan zou je inderdaad scheve gezichten gaan krijgen. Ook vooral omdat ze me verder nog niet goed kennen!

[liezenogwat]

Ik denk dat het een heel goed besluit is geweest, Dineke! Het is niet altijd makkelijk om voor je lijf te kiezen, maar je voorkomt er mee dat je over je grenzen gaat.
En wat je zelf ook al zegt, je hebt dan geen scheve gezichten!

[Dineke]

Ja voel me er nu ook wel goed bij, ik zie nu ook wel in dat als ik donderdag nog een leuke schooldag wil hebben ik dat anders niet had gehad. Was dan hééél ver over mijn grenzen heengegaan. Maar vind dat nog wel lastig als een hypermobieltje die net komt kijken haha!;)