Pijncijfer

[Herrie-Jet]

Bij de fysiotherapeut moest ik een cijfer evn voor m'n pijn. 1 was geen pijn en 10 ondragelijke pijn. Ik heb mijn pijn toen een 8 gegeven. Later ging ik met een brief vol moeilijke woorden naar de arbo-arts en daar wordt mij even vertelt dat de er in die brief stond dat de fysio geen aanleiding vond om mijn pijn een 8 te geven en de arbo-arts ook niet. 'Het zal wel tussen je oren zitten.' Ik voelde me zo onbegrepen! Ik heb echt rugpijn! Verder kan ik wel alles want ik heb altijd dezelfde zeurende pijn. Tillen, bukken enz. maakt allemaal niet uit. Ik was juist heel trots dat ik de pijn zo goed kon verbijten en doen als of er niks aan de hand is door altijd met een lach op m'n gezicht rond te lopen, maar als ik dan laat weten hoe ik me echt voel wordt ik gewoon niet geloofd! Hebben jullie daar ook last van en wat voor cijfer geven jullie de pijn?

Groetjes,
Herrie-Jet

[rozemarijn]

Ik ken het principe wel, tijdens revalidatie moest ik mijn pijn ook cijfers geven, voor tijdens en na oefeningen. En ja, ik zie er ook niet uit of ik pijn heb en word daardoor ook weleens niet begrepen. Want ik lach toch en zie eruit als een jonge gezonde hollandse meid. Onderwijl heb ik wel degelijk pijn. Het hangt er een beetje vanaf hoe t gaat. Mijn "basispijn" is  een 6. Als ik onstekingen heb of luxaties gehad of wat dan ook kan dat oplopen tot  9 en soms zelfs een 10. Toen ik nog geen pijnstilling had zat mijn basispijn rond een 8, dus ik ben dik tevreden met een 6.

Wat hierbij wel moet worden bedacht is dat ieders pijngrens natuurlijk anders ligt. Wat voor mij een 8 is, is misschien voor een ander 10 of misschien lager..Pijn is eigenlijk niet iets wat echt subjectief te meten is.

Ik kan me voorstellen dat je je onbegrepen voelt! Ik hoop dan ook dat de pijn voor jou minder word en dat je wat meer begrip krijgt.

[Marielle]

Leuke vraag! Ik vind het heel lastig om een cijfer te geven aan pijn, maar heb ooit een schemaatje gevonden dat het voor mij wel makkelijker maakt:

0-1 Geen of nauwelijks pijn/voldoende energie
2-3 Draagbare, lichte pijn/vermoeidheid maar beperkt me niet
4-5 Behoorlijke pijn/vermoeidheid en leidt af of beperkt me enigszins
6-7 Vrij hevige, overheersende pijn/vermoeidheid hierdoor is concentreren/uitvoeren van activiteiten moeilijk
8-9 Zeer hevige, overheersende pijn/vermoeidheid, concentreren/uitvoeren van activiteiten nauwelijks mogelijk
10 Ondragelijke pijn/totale uitputting

Ik denk dat momenteel mijn basis eigenlijk wel heel netjes is, ergens rond de 3-4, vaak merk ik niet eens meer bewust dat ik pijn heb. Zo is het niet altijd geweest, ik heb ook periodes gehad dat ik veel meer pijn had, en dat overkomt me nog steeds wel regelmatig (maar dan heeft het wel meestal een duidelijke oorzaak en trekt snel weer weg).

Ik zal een poll bij dit topic zetten, is wel interessant om te zien

[Ilona]

Ik ken dit systeem, en eerlijk gezegd vind ik het niets. Want e hebt namelijk niet alleen een pijngrens die iederen heeft! Maar je kan het ook nog anders bekijken. In de zin van ik kan mijn pijn aan, maar ben hier door erg beperkt. En die weging maakt ook dat je hele verschillende cijfers krijgt. Ik hoop dat ik zo een beetje heb uitgelegd wat ik bedoel!

[*Inge*]

Ik vind het juist wel een goed systeem. Juist vanwege het feit dat iedereen een andere pijngrens heeft. Je geeft bij deze meting juist aan welke pijn JIJ als uniek persoon hebt. Dus hoe jij het zelf ervaart. Wanneer jij een lage pijngrens hebt, zou je misschien al een 7 geven aan het feit dat je je knie gestoten hebt. Terwijl iemand anders  pas een 7 zou geven wanneer hij/zij zijn/haar been heeft gebroken. Er is geen minimum aan 'blessure' wat je moet hebben om een bepaald cijfer te mogen geven. Hierdoor kunnen artsen/therapeuten etc. zich juist echt richten op jou als uniek persoon en daar hun behandeling op afstemmen.

Maar je kan het ook nog anders bekijken. In de zin van ik kan mijn pijn aan, maar ben hier door erg beperkt. En die weging maakt ook dat je hele verschillende cijfers krijgt.

Ik vind niet dat die weging zorgt voor verschillende cijfers. Hoe je het ook wendt of keert, de pijn is er toch. Ook al kan je de pijn aan.

Tot 2 maanden geleden zou ik mijn pijn een 8 of 9 hebben gegeven. Nu na de laatste operatie kan ik gelukkig zeggen dat ik nu een 0-1 heb! In principe heb ik helemaal geen pijn meer, alleen als ik iets teveel gedaan heb. Maar dat telt voor mij niet mee bij de pijnscore

Voor de operatie had ik op sommige dagen ook het gevoel dat ik de pijn wel aan kon (als ik bijvoorbeeld veel  positieve dingen meemaakte op een dag werd dat makkelijker), maar ondanks dat bleef ik toch pijn van een 8-9 hebben.

[Jazz]

Ik vind dit juist wel een fijn systeem. In mijn werk gebruik ik het ook veel. Ieder persoon kan niet even makkelijk aangeven hoeveel pijn hij/zij voelt en hiermee (of evt. met gezichtjes methode) is het vaak makkelijker. Ik heb altijd geleerd dat een cijfer boven de 4 actie vereist in vorm van pijnstilling oid, ongeacht wie die 4 of hoger geeft. Het gaat om hoe de pijn ervaren wordt en de ene persoon kan er beter mee omgaan dan de andere. Ik zit zelf gemiddeld genomen vaak toch wel rond de 5, soms lager, soms met uitschieters naar boven. Dat schematje van Mariëlle vind ik wel een goede, daarmee is het vaak gemakkelijker om een cijfer te geven.

[Nigelle]

Ik vind het echt een rampzalig systeem. Maar bij mij komt dat ook dat ik alles tussen 1 en 10 niet goed een cijfer kan geven. Ik voel dan wel pijn, maar ik weet dan niet of ik het een 4 of een 7 voor iets moet geven. Vaak geef ik dan maar een cijfer zo dat ze tevreden zijn, maar goed is dat ook weer niet. Met geen of echt heel erg veel pijn heb ik geen moeite maar dan is het ook duidelijk voor mij.

[Zwaantje]

Ik vind het wel een goed systeem, omdat het aangeeft hoe jij de pijn ervaart.
Maar ik vind het ook weer lastig. Ik heb bijvoorbeeld momenteel veel pijn aan mijn heup als ik loop. Maar zodra ik niet meer loop is het een stuk minder. Dus als ik loop zou ik de pijn in mijn heup een 7 of 8 geven, en als ik niet loop een 5.

[Marielle]

Het systeem werkt ook goed als je patronen in je klachten wilt ontdekken. Dan maakt het niet zoveel uit welk cijfer je geeft, een hoger cijfer betekent gewoon meer pijn. Het is een rotwerkje (vind ik dan), maar als je zo een paar dagen echt van uur tot uur bijhoudt wat je gedaan hebt en hoeveel klachten je hebt, kan dat veel inzicht geven (soms best confronterend) en je helpen om je belasting/belastbaarheid beter in balans te brengen.

[Ilona]

Daar is het indd wel heel geschikt voor ik heb het bij revalidatie ook moeten doen! Behalve de confrontatie, heb ik er ook heel veel van geleerd!!

[rozemarijn]

Ik vond het ook heel confronterend, maar sluit me bij Ilona aan... Ik heb er veel van geleerd

[angeliquev]

Ik zou nu een 8 geven,voor 2009 zou ik de pijn een 9 geven 

[Marielle]

Toch nog best veel achten als ik de poll zo bekijk, gelukkig zijn er ook mensen die een lager cijfer geven, maar er is niemand die geen/nauwelijks pijn heeft. Jullie pijnscores, is dat dan met of zonder pijnstillers? Daar ben ik wel eigenlijk ook wel benieuwd naar.

[Wendela]

Bij mij was t zonder pijnstillers

[*Inge*]

maar er is niemand die geen/nauwelijks pijn heeft.

Ik heb de poll niet ingevuld, maar zou mijn 'pijn' op dit moment een 0 geven. Geen pijn, wel zwaar gevoel in me pols.