Overstap naar rolstoel

[Enoël]

Ik heb het geluk dat ik nog kan lopen. En als ik extra pijnstillers neem en voldoende rust inplan kan ik op goede dagen ook nog wel redelijk ver lopen. Ik heb echter ook slechte dagen dat ik of door de pijn of door de vermoeidheid niet kan lopen en in een rolstoel moet zitten. Ik heb een oude van mijn overgrootoma en daar kan ik alleen in geduwd worden. Hoewel ik weet dat dit beter is, heb ik het er soms nog best wel moeilijk mee. Hoe zet je die knop om? Hoe kan je redelijk leren accepteren dat in een rolstoel zitten op sommige dagen beter is?

[Leonoor]

Voor mij was dat toen ik tweedehands een betere heb gekocht, waarin ik goed zat én zelf kon rollen. Ging hem toen niet perse meer gebruiken, maar als het moest voelde het wel minder rot.

[rozemarijn]

De knop om moet je een beetje tijd geven hoor. Ik werd door een verkeerd ingezette revalidatie echt gedwongen tot het gebruiken van een rolstoel, dus ik moest het wel accepteren.  Toen ik een goede stoel kreeg moest ik ook wel ff slikken , maar je gaat de situatie na een tijdje echt wel accepteren hoor. Geef het een beetje tijd, je hoeft niet meteen alles maar leuk te vinden je mag er best even moeite mee hebben..

[Enoël]

Ja geduld is niet mijn sterkste kant helaas...

Maar ik kan me wel voorstellen dat als je zelf kunt rollen je je in ieder geval minder afhankelijk voelt

[Annemarieke]

Ik voel mezelf ook afhankelijker nu ik duwhandvatten heb en niet meer zover kan rollen als voorheen, terwijl ik me voorheen juist helemaal niet afhankelijk voelde of mijn rolstoel niet accepteerde. En het is niet zo dat ik m'n rolstoel nu ineens niet meer accepteer, maar de achteruitgang voelt voor mij wel wat vervelender en ik had liever nog gewoon lekker hele dagen zelf gerold.

[Enoël]

Het licht dus niet aan mij dat ik het niet fijn vind om afhankelijk te zijn.
Ik ben zaterdag naar de Apenheul geweest en ik had al de hele week totaal geen energie dus toch maar besloten om in de rolstoel te gaan. Het is me dit keer heel erg meegevallen. Ik kon het nu de hele dag volhouden, terwijl me dat lopend niet gelukt was. En ik was eigenlijk vooral te moe om me er druk om te maken. Enige wat af en toe lastig was, was het oogpunt als ik foto's wilde maken.

[Leonoor]

Nee hoor, volgens mij herkent iedereen dat! Helpt dan wel als je inderdaad een fijne dag hebt waarvan je weet dat je 'm anders niet had gehad.
Ontdekken dat je grenzen ook weer wat oprekken met rolstoel helpt wel bij acceptatie. Vooral veel fijne dingen ermee gaan doen dus die je zonder rolstoel niet kunt.

[Enoël]

Kijk dat is een goed excuus om veel dagjes weg te gaan plannen

[Rachel]

Watch it! Enoël gaat alles onveilig maken vanuit de rolstoel

[Zwaantje]

Ik had heel veel moeite met de lompe leen-rolstoel. Maar toen ik mijn eigen rolstoel kreeg kon ik eigenlijk alleen maar blij zijn omdat ik ineens weer zo veel kon wat ik voorheen niet kon. En voelde me niet afhankelijk omdat ik zelf kon rollen (maar moest dat wel opbouwen natuurlijk). Ik denk ook niet dat er een manier is om de knop om te zetten. Dat gaat bij iedereen anders. Heeft tijd nodig inderdaad! Maar het is ook heel belangrijk om het rot gevoel er te laten zijn. Het is nou eenmaal ook even balen dat je een rolstoel moet gebruiken. En wat ook helpt is vooral kijken wat je met rolstoel allemaal wél kan ipv niet. Maar das ook makkelijker gezegd dan gedaan

[Marielle]

Oud topic dit, maar ik moet toch even kwijt dat ik weer even heel blij ben met mijn stoeltje!

Ik heb nu een paar keer de overstap naar een rolstoel gemaakt, en het wordt steeds makkelijker ☺. Ik vind het echt niet leuk dat ik hem nodig heb (zit nu in een terugval na een aanrijding), maar verder is het vooral handig! En geeft het een hoop vrijheid!

[Rachel]

Dan is het toch "fijn" dat je een rolstoel hebt.

[rozemarijn]

Wel fijn dat de overstap steeds makkelijker wordt wat dat aangaat. En op die momenten is het idd fijn dat je een rolstoel hebt Marielle.

[Leonoor]

Zeker fijn! Vind het knap van je dat je zo nodig de overstap maakt, maar je er ook al zo vaak weer uit bent gekomen.

(Even voor de duidelijkheid: ik denk niet dat iedereen dat zou kunnen/moeten doen hoor. Maar lijkt me best lastig om telkens zo te schakelen.)

[rozemarijn]

Denk ook dat dat heel lastig is om steeds te moeten schakelen. Ik dacht ook niet dat je vond dat iedereen dat zou kunnen of moeten. Dat zou nogal onrealistisch zijn, aangezien ieder zijn klachtenpatroon anders is. Ik vind het wel fijn te merken dat er dus wel dames zijn die ook periodes hebben dat ze geen stoel nodig hebben. Dat lijkt me soms best prettig. Aan de andere kant is steeds moeten schakelen ook heel zwaar