"Hoe gaat het met je?"

[Wendela]

Deze vraag krijgt bijna iedereen hier vaat super vaak. Ik in ieder geval wel! Nu is mijn vraag, want antwoorden jullie hier meestal op? Heb je een standaard antwoord, waarbij t niet uit maakt hoe het écht gaat? Of zeg je eerlijk hoe het gaat en steek je misschien een heel saga af over de laatste ontwikkelingen in je leven?

Dus mijn vraag is: "Hoe gaat het met je?"

[Wendela]

Nou zal ik de eerste maar gelijk zijn. Tegen de meeste mensen antwoord ik eigenlijk altijd "Goed!" Eigenlijk gewoon uit reflex of omdat ik even geen zin heb in een gesprek vol medeleven etc.

Bij vrienden en vriendinnen ben ik meestal wat eerlijker, ook al geef ik nog steeds vaak antwoorden als "ja redelijk", "mwa", "goed" en "ja best wel oke". Wat eigenlijk alles kan betekenen van "ik zit vandaag echt lekker in mn vel", tot "het gaat KUT". Dus meestal is er geen pijl op te trekken volgens mij. Sommigen vragen dan door en dan zeg ik meestal wel eerlijk hoe het gaat enzo. Maar mijn standaard, reflexmatige, antwoord blijft nog steeds "GOED!".

Ik denk dat dit komt omdat ik het "goed gaan" méér associeer met hoe ik mij mentaal voel. En niet hoe ik mij fysiek voel. En mentaal voel ik me daadwerkelijk ook bijna altijd echt goed. En als ik me mentaal niet goed voel dan heb ik meerdere uitlaatkleppen om stoom af te blazen (sommige meiden hier weten wel wat ik bedoel).



Hoe zit dit bij jullie? Hoe gaat het met jou?

[Marianne]

"Goed!"

Ook mijn standaard antwoord. Bij slechts en handjevol mensen ben ik eerlijk en antwoord ik niet standaard met "goed!".

[Rika]

Precies wat Marianne zegt........

[Rachel]

Ik antwoord ook bijna altijd met goed of het nu zo is of niet. 

Bij een paar mensen zeg ik dat het redelijk gaat of dat het gaat wanneer dat aan de orde is.
Sommige vragen door en dan ben ik wel eerlijk.

[Annemarieke]

Eigenlijk hetzelfde zoals de meeste hierboven. Bij de meeste mensen is het standaardantwoord inderdaad 'Goed'. Ik ga aan mensen die niet echt dichtbij staan toch echt niet uit de doeken doen waarom het momenteel even niet zo lekker gaat en dan is het het makkelijkst om te zeggen dat het 'goed' gaat.

De vriendinnen die wel dichtbij mij staan die vertel ik het wel eerlijk als het niet goed gaat. Maar bij hen weet ik ook dat ik het eerlijk kan zeggen als het niet goed gaat, maar dat ik het er ook niet over hoef te hebben als ik daar op dat moment even geen zin in heb. Dat is denk ik ook een verschil, soms loopt het even niet zo lekker maar dan hoef ik niet te zeggen dat het goed gaat, maar zij accepteren dan wel dat ik geen zin heb om te klagen over alles wat er dan niet lekker loopt. De grootste hekel heb ik echt aan mensen die op zo'n moment gaan doorvragen wat er dan is op het moment dat ik geen zin heb om erover te praten. Op sommige momenten heb ik daar gewoon geen zin in en denk ik: 'Voor geklaag en gezeur wordt mijn psychotherapeut elke maand royaal betaald.'

Wat vinden jullie eigenlijk? (sorry Wen, dat ik je topic hiermee misschien een beetje kaap niet mijn bedoeling hoor!) Moet je dan maar zeggen dat het goed gaat terwijl dat eigenlijk niet zo is om maar van het gezeur af te zijn? (Terwijl het dus wel om goede vriendinnen kan gaan hoor, die het dan goed bedoelen) Of toch maar zeggen dat het niet zo goed gaat maar gewoon zeggen dat je geen zin hebt om erover te praten, terwijl zij dat liever wel willen met het risico dat jij je dan gaat ergeren omdat zij toch proberen uit je te trekken wat er aan de hand is. (Of misschien ben ik de enige die dat zo ervaart! )

[Myrthe]

Hihihihi. Zó herkenbaar!!

[kim1991]

Wow heel herkenbaar. Hier inderdaad ook als standaard antwoord: "Goed!" Gelukkig kunnen de mensen die dicht bij me staan wel aan me zien wanneer dit klopt of niet. Inmiddels heb ik dus ook al afgeleerd om tegen die mensen te "liegen" want ze weten het immers toch wel.

Het is ook wel een hele moeilijke vraag om antwoord op te geven. Er zijn genoeg mensen die het alleen uit beleefdheid vragen in plaats van oprechte interesse. Die mensen komen dus niet verder dan mijn standaard antwoord.

[Wendela]

Het is ook wel een hele moeilijke vraag om antwoord op te geven. Er zijn genoeg mensen die het alleen uit beleefdheid vragen in plaats van oprechte interesse. Die mensen komen dus niet verder dan mijn standaard antwoord.

Ja precies! Daarom dus ook! Maar sommige mensen die zijn echt oprecht geïnteresseerd en dat merk ik nuet aktijd ofzo.


Anne, ik zou gewoon iets zeggen in de trand van "het gaat niet zo super. Maar ik heb het er liever later nig eens met je over. Ik zou nu graag over amdere dingen praten!"

[Leonoor]

Ik zeg meestal "goed", omdat ik het meer koppel aan hoe ik mij  mentaal voel dan hoe het fysiek gaat. En meestal heb ik anders nog niet zoveel behoefte om te vertellen als het slecht gaat.
Alleen mensen die echt heel dichtbij staan, maar meestal vertel ik het dan nog als ik er zelf zin in heb en niet als anderen er om vragen.

Maar goed, het is ook wel verwarrend voor mensen als ik "goed" zeg omdat het mentaal goed gaat maar dat fysiek niet zo is. Mensen trekken dan snel verkeerde conclusies, maar dat laat ik meestal maar lekker zo.

[*Inge*]

Bij mij gaat altijd "z'n gangetje". Of het nou super goed of super slecht gaat, altijd hetzelfde antwoord.
Mijn moeder weet intussen wel dat dat van alles kan betekenen, en vraagt dan wel door. Maar de rest van de mensen om mij heen nemen genoegen met dit antwoord en vragen dan ook niet verder.

[rozemarijn]

Eeh...een beetje al het bovenstaande! Ik zeg tegen mensen die wat dichterbij staan wel eerlijk dat t minder gaat, als het minder gaat...maar het gros krijgt gewoon "GOED" te horen..

[Nihlaeth]

Hehe, ik kan 'goed' niet meer verkopen omdat mensen aan me kunnen zien dat dat niet klopt. Hier is het meestal 'gaat wel', 'niet zo lekker' of 'ik leef nog' als het echt slecht gaat. Verschilt inderdaad ook met tegen wie ik het heb. Ik ben er wel een stuk eerlijker in geworden de afgelopen jaren. Ik zeg nog steeds niet wat er nu precies niet lekker gaat maar ik geef het wel aan.

[biancavanthul]

Meestal tegen mensen waar ik niet veel mee heb zeg ik goed en bij mijn ouders en vrienden zeg ikhet gaat z'n gangetje meestal kunnen mijn naasten en  rienden wel zien of het goed of minder goed gaat maar ik vertel het pas als ze gaan doorvragen.

[Tomac]

Tegen mn ouders, zus en 3 beste vrienden ben ik altijd eerlijk. Ik zeg precies hoe het ervoor staat. Dit doe ik aangezien ze mij begrijpen en ik geen "aah arme jongen toch!" achtige reacties krijg. Want daar krijg ik altijd een beetje een zucht moment van 

En tegen vrijwel alle andere mensen die ik ken zeg ik dat het goed gaat. Wel grappig dat één oom en tante vaak dan de vraag stellen: "en hoe gaat het echt?" dan krijgen ze de gehele status update, maar daar denken ze verlogens over na en stellen meer vragen daar over of proberen mee te denken om het beter te laten gaan. Dat vind ik erg lief. Ze gaan niet sneu zitten doen, want daar krijg ik altijd zn akward gevoel van hahaha!

Zoals meerdere van jullie al zeggen, ik associeer Goed gaan ook met hoe ik in mn kop zit. Zolang dat goed is en ik happy ben, vind ik het eigenlijk al snel prima!

Groetjes,

Thomas