Stelling #7: Relaties

[Wendela]

De stelling #7: Een gehandicapte kan geen gelijkwaardige relatie aangaan met een gezond persoon.

[Martinuzje]

Ben ik het mee oneens... Waarom zou je geen gelijkwaardige relatie kunnen aangaan met een gezond persoon? In een relatie van 2 gezonden personen zul je je ook moeten aanpassen, want er zijn altijd wel zaken waar je tegenaan loopt. Fysiek, psychisch of emotioneel.

[Leonoor]

Behoorlijk oneens.

Een mens wordt door meer gevormd dan alleen lichamelijke (on)mogelijkheden. Waarschijnlijk is niet voor ieder gezond persoon een relatie met een beperkter iemand makkelijk/de juiste keuze, maar ik denk dat er ook mensen zijn die meer geven om bijv. de gesprekken dan samen weg kunnen gaan en dat wél bij een lichamelijk beperkter iemand kunnen vinden.
Ik vind in een relatie het maatjes zijn en waar nodig elkaar kunnen steunen vooral erg belangrijk. Dat kan ook heel prima gelijkwaardig tussen gehandicapt en gezond, gelukkig!

(En dat een beperkt iemand naast je niet altijd ideaal is, zal ik niet ontkennen. Maar volgens mij heeft bijna ieder mens eigenschappen of bijv. een voorgeschiedenis die niet ieder moment handig zijn, dus dat hoort denk ik gewoon bij het inperfecte van het leven..  )

[Marielle]

In principe heel erg oneens. En toch denk ik dat er ook relaties zijn waar het echt niet mogelijk is. Ik heb wel eens iets gehad met iemand die eigenlijk heel graag wilde dat de vrouw het hele huishouden deed, in de praktijk gebeurde dat niet en was het meer verdeeld, maar toch heb ik altijd het gevoel gehad dat hij me kwalijk nam dat ik bepaalde taken niet makkelijk kon doen.
En er zijn ook mannen die op gehandicapten vallen omdat ze er dan zo lekker voor kunnen zorgen...

[abby]

Ik ben het er niet mee eens, wel merk ik dingen aan mijn vriend.
Ik werk elke dag van 17:00 uur tot 20:00 uur. ( schoonmaken, wat niet mag van me arts maar ik moet toch geld opsparen voor me vakantie).
Daarna heb ik nergens meer zin in, dan wil ik het liefst zo snel mogelijk naar huis en liggen, ik ben dan zo moei en heb aardig last van me armen. Ik zie hierdoor mijn vriend bijna alleen maar in het weekend. Helaas begrijpt hij het niet echt dat ik de ene dag wel iets kan doen en de andere dag niet. Tevens is hij echt een vooruit planner, hij wou gisteren met me af spreken om zaterdag een wandeling door de duinen te maken en daarna met onze vriendengroep te gaan bowlen. Helaas houdt hij er dan geen rekening mee dat ik niet kan bowlen vanwege me vingers en schouders... Ik denk dat hij het nog niet allemaal begrijpt en hij het eng vind op en een of andere manier... Hoe ik het hem duidelijk moet maken dat ik geen afspraken kan maken, niet de hele dag iets kan doen, niet vandaag iets wel kan doen en morgen weer niet.... weet ik echt niet...

[Ilona]

Ik ben het er mee oneens, Ik denk juist dat het heel goed mogelijk is. En ik kan met heel erg aan sluiten bj het geen wat marielle zegt

[Maaike]

Ik ben het er ook mee oneens.

Ik heb nu bijna anderhalf jaar een vriend die niks heeft. Ik zal niet zeggen dat het nooit lastig is hoor, maar het kan heus wel goed werken. P. weet nu wat ik wel en niet kan en hoe ik in elkaar steek. En natuurlijk is het niet leuk voor hem dat ik niet alles kan, maar als je van elkaar houdt, is dat geen onoverwinbare hindernis. (Zo, dat is nog eens filosofisch he!).

En daarnaast, een relatie met iemand die gehandicapt is, lijkt me helemaal niet handig!  Je bent veel meer afhankelijk van hulp en aanpassingen, want wie moet dan bijvoorbeeld altijd de rolstoelen in de auto tillen? Even flauw voorbeeld hoor, maar lijkt me best onhandig. P. en ik gaan straks samenwonen en we kunnen alle huishoudelijke dingen zo verdelen, dat we allebei genoeg doe en ook datgene doen wat we kunnen.

[rozemarijn]

Ook mee oneens al denk ik wel dat de relatie misschien inhoudelijk anders zal zijn. In positieve zin...

[Myrthe]

Zeker mee oneens.

Ik heb sinds kort een hele lieve vriend die gelukkig het helemaal niet erg vind waar ik last van heb.
Ik zie geen problemen en belemmerigen in onze relatie, het is natuurlijk anders dan 2 "normale" personen.

[Marielle]

Ik lees hier van meerdere mensen dat een relatie met een gehandicapte "anders" kan zijn dan tussen 2 niet-gehandicapten. Hoe zien jullie dat precies?

Ik ben het nog steeds oneens met de stelling, want denk dat gelijkwaardige relaties zeker mogelijk zijn (en heb daar genoeg voorbeelden van gezien!). Wel merk ik dat het behoorlijk wat aanpassingsvermogen en begrip kan vragen (misschien vooral wel van de gezonde partner), en dat zal niet iedereen kunnen en willen. Ik durf eigenlijk wel te stellen dat niet iedere gezonde partner een gelijkwaardige relatie kan opbouwen met een gehandicapte.

[Be happy]

Zeker wel. Mijn man heeft geen diagnose maar is toch echt minder geduldig met de kinderen. Zo hebben we allemaal onze mankementen en onze sterke kanten.

[rozemarijn]

Nou marielle ik doel op anders in de zin  dat je samen voor toch wel wat uitdagingen komt te staan, waar je in een relatie met een valide partner niet voor zou komen te staan. In die zin is het wel anders dan een relatie tussen twee valide mensen. Bijv. het moeten kijken naar hotels die rolstoelvriendelijk zijn...
En natuurlijk kunnen onderwerpen als seksualiteit verschillen.
Ik denk dat inhoudelijk anders vooral bestaat uit het vermogen van beide partners, zowel de valide als minder valide, om zich aan elkaar aan te passen en tegen elkaar te kunnen uiten. En ook samen de grenzen kunnen stellen in hoeverre een valide partner verantwoordelijk is voor het verzorgen van de minder valide partner en het gezamenlijk huishouden. Dat bedoel ik er een beetje mee.

[Zwaantje]

Ik ben het er deels mee eens. Een gezond persoon die weer wat hij of zij wil en dat ook na wil streven, zal niet altijd z'n dromen en leefstijl op willen geven door zich aan te Passen aan een minder valide. Dit ligt. Stuurlui volledig aan de keuzes van de personen.
Dus eigenlijk ben ik het niet eens met de stelling. Het kan heel goed! Wel moeten beide daar voor kiezen. Als ik een vriend zou hebben die verwacht dat ik een heel actief en sportief leven heeft, ja dan kan ik njet aan die verwachtingen voldoen. Als diegene vervolgens alles op geeft wat hij zo leuk vind aan het leven kun je het misschien niet helemaal gelijkwaardig meer noemen. Maar opnieuw dat is iets waar je voor kiest.

Ik loop persoonlijk wel eens tegen dingen aan met mijn vriend waar ik zonder beperkingen niet tegen aan zou lopen. Het maakt het soms lastiger. Maar soms heb ik juist het idee dat deze relaties alleen maar sterker worden doordat van alles uitgesproken wordt en je precies weet wat wel en niet kan.