Soms is het ook gewoon de moeite waard om over je grenzen te gaan voor iets wat je belangrijk vindt. En af en toe moet je gewoon even door je lijf met je neus op de feiten worden gedrukt.
Tegelijkertijd realiseer ik me dat het geen slimme actie was en dat ik me in het vervolg beter op een manier kan inzetten die noet tenkostte gaat van mezelf.
Daar zeg je iets heel waardevols. Je hebt nu heel eigenwijs gewoon meegelopen toch? En dan een paar keer 10 minuten? Prima, maar hou het dan een volgende keer alsjeblieft wat beter binnen jouw grenzen, als je bijvoorbeeld na 2 minuten merkt dat het moeilijker gaat (of je weet van jezelf hoe lang je goed vol kan houden zonder napijn), dan stop je en gaat ook niet nog een keer. Ook dan heb je meegelopen, en de prestatie die je dan neerzet is net zo groot als van een gezonde loper die het uren volhoudt.
Of je gaat gewoon supporten. Of je zoekt een alternatief voor lopend meedoen (rolstoel, laat je duwen, handbike, fiets, loopfiets). (Ik heb laatst met de walk for life hier meegedaan met de hardlopers met mijn handbike, was erg geslaagd.) Of je biedt je aan als vrijwilliger. Mogelijkheden genoeg!
Topic: Enkelklachten (gelezen 50026 keer)
