Forum > Andere gezondheidsvragen

Bijna-dood-ervaringen of iets soortgelijks.

<< < (2/2)

rozemarijn:
Noem mij maf of eng, maar Zwaantje...ik wist/voelde al dat jij zoiets hebt meegemaakt (maar om dat nu zo opeens tegen je te roepen vind ik ook zo raar..."goh, heb jij ooit een bijna-dood ervaring gehad?" is niet echt een goeie binnenkomer he).
[verberg= mogelijk gevoelig onderwerp] Ik heb zelf geen bijna-dood ervaring gehad. Mijn moeder wel, tot drie keer toe. En ik heb haar dus bij een van haar ervaringen aan mijn bed zien verschijnen en dat is echt..nou...twee jaar terug ofzo... Mijn moeder heeft inmiddels 1 CVA en 2 TIA's gehad.  Bij haar CVA, dat is ongeveer 12 jaar terug nu, zag ze haar oma bij zich die al lang overleden was. Ook andere figuren waren er en er was een licht, waar ze eerst wat bang voor was en toen nieuwsgierig naar werd. Ze voelde dat ze "los"kwam  van haar lijf en zweefde naar dat licht..En toen zag ze mij, ik was op dat moment bij Niels thuis en was aan het ontbijten. Ze heeft me exact verteld wat ik aanhad en at.(doodeng eigenlijk...) En daarna kwam ze in een soort weiland met prachtige kleuren en het voelde er zo fijn..ze wilde er eigenlijk blijven. Maar ze werd echt door een man terug gestuurd. Haar 3e TIA, nu 2 jaar terug, had ze een soortgelijke ervaring. Rond 3 uur 's nachts. Ik werd dus rond die tijd ook een beetje onrustig wakker. En toen zag ik mijn moeder dus aan het voeteneind van mn bed staan. Ik schrok natuurlijk, maar dacht dat ik vast nog half droomde en ben weer gaan slapen. De dag erna belde ze op en vertelde dat ze weer een TIA ha gehad..en een BDE. En dat ze aan mijn voeteneind van het bed had gestaan om afscheid te nemen, want ze wilde eigenlijk niet meer terug naar haar lichaam. En ze vertelde dat ik schrok...en mijn roze pyjama jasje aan had met een geruiten broek (klopte) en mijn haar ipv los in een vlecht had zitten. Oh en dat mijn telefoon van het nachtkastje was gevallen. Dat kan zij niet weten, die gekke details..... Affijn, ik was het voorval een beetje vergeten, tot ik dit las...haha.  Wat het ook veroorzaakt, ik weet het niet. Dat t bestaat, ben ik van overtuigd... 4 maanden terug zei mn moeder dat ze in bed ook zo een ervaring had gehad. Maar of dat nou een BDE is of gewoon een hallucinatie weet ik niet zo goed. .[/verberg]

Zwaantje:
Wow Roos, bizar eigenlijk!
Dat je dingen ziet die je eigenlijk niet kan weten betekend voor mij dat dát in ieder geval geen hallucinatie is. Of een biologisch proces. Ik geloofde er niet echt in, ik dacht dat het vast wel een of andere reactie op hormonen of iets dergelijks is. Maar ik merk bij mezelf dat ik steeds redenen probeer te denken waarom het niet waar zou zijn. Dat ik mezelf probeer te overtuigen dat het niet kan, wat ik heb meegemaakt (en wat jou moeder dus heeft meegemaakt Rozemarijn).
Maar de laatste tijd komt de BDE vaak terug en ik droom ook raar/heftig (zie dromen topic). Ik denk dat ik gewoon moet gaan accepteren dat het wél is gebeurd en dat het wel kan. En ik moet een beetje gaan stoppen met mezelf overtuigen dat het niet is gebeurd. Zo verwerk ik natuurlijk niks..
Dus, jullie verhalen helpen wel :)

rozemarijn:
ik snap de ontkenning ook heel goed. Ik heb jarenlang ervaringen die ik heb gehad (geen BDE, maar ik heb genoeg bizarre ervaringen) als niet waar, raar en kan helemaal niet afgedaan. Maar steeds als ik denk..zie je wel..t bestaat niet, het is fantasie, gebeurd er weer iets waaruit blijkt dat sommige dingen gewoon ECHT waar zijn.  En dat is zeker in een wereld als nu, waar iedereen heel rationeel denkt en kijkt en redeneert wel eens eenzaam. Ik heb inmiddels geaccepteerd dat ik nu eenmaal iets heb wat anderen niet ontwikkeld hebben. En verder doe ik er niet heel veel mee, want naast bizar vind ik het zelf ook wel eens eng....
Fijn dat de verhalen wel helpen, want dit zijn ook dingen die je moet verwerken.

En overal is uiteindelijk een rationele verklaring voor trouwens, de vraag is echter of je alles daadwerkelijk moet willen verklaren...

Bloempje:
Zwaantje, ik heb een bijna dood ervaring meegemaakt,

[verberg] ik heb een allergische reactie doorgemaakt waar ik 3 seconden van de dood verwijderd was... heel intens, en ook apart voelde net alsof het een droom was, ik hoorde ook ambulance medewerkers ''werken'' aan mij en een dikke prik, en ik heb wit licht gezien (bloeddrukdaling) en toen ik volgende ochtend wakker werd dacht ik werkelijk waar dat ik alles gedroomd had en dat het niet echt kon zijn... [/verberg]

Raar gevoel hé dat je ook maar delen kan herinneren en dat je idee hebt dat het niet werkelijk was, maar misschien is dat dan ook wel beter, dan dat je alles meemaakt in volle detail.

Navigatie

[0] Berichtenindex

[*] Vorige pagina