Als de mensen t echt beter willen begrijpen vertel ik ze dat ons lijf nog een beetje zoals dat van een peuter is. Lekker zacht, flexibel, we kunnen alles wel, maar niet zo lang. Ik heb gemerkt dat mensen dan direct begrijpen waarom we soms lopen en soms rollen. Ook merk ik dat mensen dan op een positievere manier rekening met ons gaan houden. Ze durven dan ook meer te vragen. En ze begrijpen meteen waarom wij regelmatig moeten rusten.
Ik ben ermee begonnen toen ik merkte dat mensen weinig konden met bijv subluxaties. Ik kreeg dan toch dingen te horen als: ja maar t zit nu toch goed, of ik heb daar nooit wat van gezien, of waarom ga je nu in de rolstoel terwijl ik je net nog zag lopen.
De nieuwe uitleg bevalt me erg goed. Voor mij dekt ie ook het beste de lading. Het is geen ziekte, maar een bouwfout. En het is erg vervelend, maar heeft ook een voordeel: wij zijn lekker zacht!