Ik herken het ook, alleen het lukt me niet, gevolg: een enorm gevoel dat ik faal.
Dit jaar ook weer moeten stoppen met opleiding (in 2009 haalde ik mijn HAVO diploma, en sindsdien elk jaar een nieuwe studie geprobeerd te starten maar steeds moeten stoppen vanwege medische redenen). Maar dan vooral vanwege de aanvallen.
Nu had ik een thuiscursus in de kast liggen maar doordat ik erg ziek werd nadat ik gestopt was en veel in het ziekenhuis lag, ongeveer 2 maanden geleden, komt het er niet meer van. Ik heb nu al mijn energie nodig om goed de dag door te komen en zo veel mogelijk op mijn grenzen letten om de aanvallen te beperken. En nu al helemaal nu de puppy er is.
Dus lukt 'zelfs' die thuis cursus op MBO4 nivo, die je naast je werk zou moeten kunnen doen, niet. Terwijl mensen van de buitenkant niet zien dat het zo achteruit is gegaan en ook artsen, zoals orthopeden, vinden het dan maar raar dat ik niet meer studeer. Waardoor dat gevoel van falen alleen maar toeneemt.