Lieve Luna, ik denk dat het best een goed idee is om naar het UWV te stappen, anders een jobcoach zoeken?
Bij het UWV kunnen ze je misschien ook helpen om werk te vinden wat wél haalbaar is. Ze zetten je heus niet ineens aan het werk bij iets wat je totaal niet leuk vind, je hebt zelf ook inspraak en je moet wel goed voor jezelf opkomen (vriend mee/ moeder mee?).En trouwens dat kan ook niet eens, ergens werken waar je je totaal niet op je plek voelt, want door alle stress die je dan zou hebben zou je hele tijd plat liggen ;-) Hihi.
Heb je al werk in gedachten wat je momenteel, op dit moment, wél zou kunnen doen?
Waar het bij mij steeds fout gaat: ik zoek steeds iets wat ik straks wel weer kan, want ik word heus wel weer beter, niet dus. Ik snap dat erbij jou anders is, want jouw lichamelijke klachten zijn wél beter geworden. Maar als je in de toekomst blijft kijken ipv in het nu, heb je veel meer kans dat je dus "faalt" in al je studie- / of werk pogingen.
En dan denk je misschien: Ja, maar straks zit ik aan werk vast en gaat het dus wél ineens een stuk beter met mijn aanvallen. Dan kun je altijd nog zwaarder werk doen!
Dit was een preek
vanuit mijn situatie, dus voel je niet aangesproken als ik dingen zeg die niet kloppen in jouw verhaal
