Sinds februari heb ik weer een stuk of 15 afwijzingen gehad.... paar gesprekken, maar weer niet geworden. Dat "Je bent een goede tweede" gezeik ben ik meer dan zat. Hebben ze geen enkel benul hoe pijnlijk dat is voor de sollicitant? Die is liever goede laatste, dan goede tweede. Misschien werkt het de eerste 2 keer nog motiverend, maar na tientallen gesprekken is het bloedirritant.
Ondertussen loopt mijn bijstand ten einde, en het is mij nog niet gelukt om werk te krijgen.
Aankomende vrijdag heb ik wel een kennismakingsgesprek bij een uitvaartbedrijf.
Het lijkt mij ontzettend mooi en waardevol om te doen. Maar weer afwachten. (Komt trouwens wel behoorlijk klote uit met de verhuizing, maar goed)
