101
« Gepost op: 1 september 2014, 21:10 »
Natuurlijk heeft iedereen recht op kwaliteit van leven!
Ik blijf dit wel een lastige stelling vinden, want waar trek je de grens? (Of is er geen grens?) Ik vind het niet vanzelfsprekend dat de overheid iemands studie betaalt (ook voor gezonde mensen), wel heel fijn dat het er is, maar niet vanzelfsprekend. En als ik dan zie dat er mensen ongemotiveerd maar wat aanklooien, en dat de normaalste zaak van de wereld vinden, dan ga ik toch een beetje steigeren.
Gevoelsmatig vind ik het vooral belangrijk dat mensen beseffen dat ze wat krijgen en zich daar ook naar gedragen. Of door zelf ook te investeren, of door wat terug te doen, of door gewoon een beetje dankbaarheid. Dat staat dus eigenlijk los van de vraag of iemand wel of niet kan werken.