Meiden met HMS/EDS

Vandaag tussen neus en lippen door te horen gekregen dat ze vanuit school nu ook vinden dat ik maar beter kan stoppen. Het blijkt dat ik zonder het te weten twee andere deadlines gemist heb en dat ik dus sowieso dit jaar geen examen kan/mag doen. Toen ik aangaf dat ik er echt niet overheen zie om nóg langer te studeren, omdat het me gewoon echt teveel kost, zei de coördinator dat ik dan maar serieus moest gaan overwegen om met de kerst al te stoppen.
Kijk, ik kan natuurlijk gewoon mijn certificaten opvragen en straks staatsexamen doen, maar het voelt zoveel groter dan dat. Het voelt als de vierdaagse lopen en opgeven met de finish in zicht, puur omdat mijn wandelschoenen het begeven of zoiets...
Een tijdje terug zei ik (tegen mijn ouders) dat het zoveel makkelijker zou zijn als iemand gewoon zei wat ik moest doen, maar nu iemand dat daadwerkelijk doet, wil ik er alsnog niet aan geloven

Nooit geproefd eigenlijk, dus even gegoogeld en het ziet er niet vies uit.
Ik durf het aan en ga voor ja

Lust jij espresso?

Op de bank met vrienden.

Lamp aan of kaarsjes aan?

Klopt. Helaas interpreteren mensen 'afleiden' heel vaak als 'aaien' en gaan ze koetsjiekoetsjiekoe-end over Happy heen staan. Nederlands blijkt moeilijk te zijn

Dat denk ik ook!
Vanavond waren er bij de orkestrepetitie ongeveer 60 mensen van een koor waar we binnenkort een concert mee hebben, om met het orkest te oefenen. Happy loopt een beetje nieuwsgierig een klein stukje richting een van die mensen, en die vrouw ziet nota bene het label op haar tuigje, maar toch meteen haar hand uitsteken: kom maar, wat ben je lief, aggossie, enz. Ik reageer met: mevrouw, wilt u haar alstublieft niet afleiden, ze is in training tot hulphond, het staat ook op haar dekje. Wordt me die vrouw toch pissig: nou, hij (waarom zeggen mensen altijd hij?!) kwam anders zelf naar me toe, dan moet je hem maar bij je houden, en als hij echt aan het werk is (waarom zou ZIJ niet 'echt' aan het werk zijn trouwens...?) dan laat hij zich niet afleiden, dus jij bent niet goed bezig, en zo'n klein rothondje (dat was wat bij mij de emmer deed overlopen) kan helemaal geen hulphond zijn... Ik had niet eens zin om het legitimatiepasje te laten zien, dom wijf...
Gelukkig was ik niet de enige die dat mens helemaal belachelijk bezig vond, de dirigent was het met me eens en heeft haar een rij naar achteren gedumpt zodat we gelukkig weer wat ruimte kregen. Later kwam de dirigent naar me toe om zijn excuses aan te bieden namens haar... Ik heb gezegd dat ik die niet accepteer, want dat ik vond dat hij het juist goed had aangepakt en dat hij dus niet moest gaan sorryzeggen voor iemand met een empathisch vermogen ter grootte van een doperwt.
Ik denk inderdaad dat zij dacht dat het geen kwaad kon en dat ik het wel zou toelaten. Maar dan vraag ik me toch af wat mensen denken als ze 'niet aaien' zien staan. Iets van: hee, leuk, die mag ik niet aaien, laat ik die maar even aanhalen... Zoiets...?

Overigens kreeg ik ook allemaal reacties op het label 'liever niet aaien', dat ik zowel aan Happy's riem als achter op de rolstoel heb zitten (heb/had jij toch ook Zwaantje?): 'aaaachhh, wat sneu, mogen we jou niet eens aaien?', en heb ik zeker vijf keer de vraag gehad of Happy ook had meegespeeld. 'Nieuw orkestlid?' Zo'n opmerking is zelfs de eerste keer niet grappig, laat staan vijf keer...

Hallo allemaal!

Zoals jullie misschien wel weten, moet ik de opleiding van Happy tot hulphond (in elk geval voorlopig) zelf financieren, vanwege een niet zo leuke zorgverzekeraar.
Daarvoor heb ik een aantal acties op touw gezet, waarmee jullie ons op een heel goedkope manier kunnen helpen om aan geld te komen!
De belangrijkste actie die momenteel loopt, is het inzamelen van restjes kaarsvet. Een vriendin van me smelt deze restjes om tot nieuwe kaarsen, die ik mag verkopen t.b.v. Happy's training.
Voor degenen die normaal al kaarsjes branden, is het helemaal gratis, voor degenen die normaal geen kaarsjes aansteken, is het misschien een goede reden om dat wel te gaan doen... En kaarsjes geven een boel gezelligheid
We kunnen alles gebruiken: van oude kaarsen die je toch niet meer gaat branden, tot restjes van stompkaarsen, tot die minirestjes in het cupje van een waxinelichtje. Veel kleine beetjes maken een heel groot beetje!

Voor meer acties kun je onze FB-pagina in de gaten houden: https://www.facebook.com/helphappyhulphondworden

Alvast bedankt namens Happy en mij!

Je verwoordt precies wat ik voelde toen ik deze blog schreef:
http://kleinehappy.blogspot.nl/2014/10/week-7-extra-even-drie-vooroordelen-de.html

Waarom denken mensen toch: 'dat is een hulphond, op het dekje staat dat niemand hem mag aaien maar ik mag dat vast wel want ik ben zo'n briljante dierenliefhebber...' Of kan mij het schelen wat ze denken.

Volledig offtopic trouwens:
Hier in de buurt loopt ook een hond met een geel lintje aan zijn riem. Is een hele tijd een actie op o.a. FB geweest, dat dat honden zijn die afstand nodig hebben om wat voor reden dan ook, en veel bekendheid aan gegeven en zo. Ik sprak het baasje laatst voor het eerst (want ik had altijd netjes afstand gehouden omdat ik wist wat dat gele lintje betekent), en die zei zelfs dat ik een van de weinigen was die ook daadwerkelijk afstand hield. Ze vertelde me dat dat een oude hond is met een hersenaandoening, die bij overprikkeling in een epileptische aanval kan schieten, en dat ze daarom dat lintje heeft. Maar zelfs zij zei dat veel mensen de hond alsnog aaiden of hun eigen hond aanmoedigden eropaf te gaan, en dan later zeiden dat ze 'heus wel wisten wat zo'n geel lintje betekent, hoooooor.' Die reageerde ook ongeveer zo.
Tsja, voor hetzelfde geld is het echt een valse hond, die daarom zijn afstand nodig heeft, en heeft je chihuahua straks een hap uit z'n neus. En dan heeft 'dat valse kreng' het natuurlijk gedaan...
Les die ik hieruit trok: mensen weten echt wel wat ze moeten doen met wat ze zien (hulphondendekje, geel lintje, enz.), maar gaan daar gewoon volledig tegenin en doen lekker waar ze zelf zin in hebben. Gebeurt er dan iets, dan heeft iedereen het gedaan behalve zij.
Ik zou wel willen dat er een manier was waarop we dat konden veranderen, maar ja...

Ik gebruik Butrans pleisters, die ik altijd op zaterdag wissel. Dit is het meest praktisch, omdat ik altijd vergeet nieuwe te bestellen en mijn moeder vrijdags meestal naar de apotheek gaat en dan mijn spullies mee kan nemen.
Meestal is de wissel op zaterdag in de ochtend, zo rond een uur of 10. Ik haal dan onder de douche de oude pleister eraf, omdat losweken minder huidschade oplevert dan als ik hem er gewoon lomp af trek. Na vijf minuten ben ik dan afgedroogd en gaat de nieuwe erop.
Alleen ontdek ik nu een beetje een patroon: elke zondag word ik wakker met belachelijk veel pijn, zodanig dat ik amper mijn tramadol kan innemen, en Happy zelfs aan mij merkt dat ik zoveel pijn heb. Ze komt dan over me heen liggen en geeft me lieve likjes, terwijl ze eigenlijk gewoon hartstikke nodig 'uit' moet. De schat...
Op zo'n moment neem ik mijn tramadol en een half uurtje daarna een extra dosis wietolie, en dan trekt het weer iets bij, zodat ik in elk geval mijn bed uit kan komen.
Maar dat is dus echt altijd 's zondags, de rest van de week heb ik ook wel pijn bij het wakker worden maar niet zo extreem. Ik ben dus een beetje bang dat het te maken heeft met de pleisterwissel, maar ik weet niet goed hoe het anders of beter zou moeten om dit te voorkomen...
Herkent iemand dit, en heb je misschien tips...?