Informatie over HMS/EDS
Praktische zaken
|
|
Blaasklachten bij HMS/EDS
| Submitted By:
Date: 13 juli 2011, 10:08
Views: 12576
|
| Summary: Korte weergave van enkele urologische problemen bij HMS/EDS, wat je kunt gaan doen en veelvoorkomende onderzoeken. |
Blaasklachten kunnen voorkomen bij HMS/EDS. Dit komt doordat de blaas elastisch is, in tegenstelling tot een persoon zonder een bindweefselaandoening, en er daardoor sneller problemen kunnen ontstaan. Dit kunnen problemen zijn zoals incontinentie, urineweginfecties, niet goed uit kunnen plassen (retentie), helemaal niet kunnen plassen door verslapping van de blaasspier en blaasverzakkingen. Het is ook bekend dat er door HMS/EDS vaker blaasdivertikels voorkomen. Een divertikel is een zakvormige uitstulping in een hol orgaan, in dit geval de blaas. Door een divertikel kan er ook reflux ontstaan als deze voor de plasbuis zit. Reflux is dat er urine terugstroomt naar de nieren, waardoor er door het matige bindweefsel sneller verwijde urineleiders en nierbekken ontstaan.
Ook is er relatie tussen hypermobiliteit en het matig functioneren van de bekkenbodem. Hiervoor hoeft niet altijd een onderliggend bindweefselproblematiek te zijn. Door dit matig functioneren hoeft er niet alleen blaasklachten te ontstaan maar kunnen er ook darmklachten ontstaan zoals verstoppingen (obstipatie) en incontinentie van ontlasting of fecale ‘soiling’ (‘remspoor’).
Wat te doen bij blaasklachten?
Blaasontsteking:
Een blaasontsteking herken je aan dat je vaak kleine beetjes moet plassen, en dat het pijnlijk of branderig aanvoelt. De urine is vaak troebel en kan stinken.
Vaak kun je urine bij de huisarts of de assistente van de huisarts brengen in een schoon potje (zelf een schoonmaken, of een speciaal potje halen bij de huisarts of apotheek) die dan de urine voor je gaat controleren. Mocht er een blaasontsteking uitkomen krijg je antibiotica mee naar huis. Als je heel vaak in een jaar een blaasontsteking hebt is een verwijzing naar een uroloog zinvol.
Urine-incontinentie:
De eerste stap is naar de huisarts te gaan en het er met de huisarts over hebben. Laat duidelijk weten dat blaasproblemen vaker voorkomt bij bindweefselaandoeningen. De huisarts kan eventueel verwijzen naar de uroloog voor verder onderzoek.
Overige blaasklachten:
Bij overige blaasklachten is het ook raadzaam om de huisarts raad te plegen die je eventueel kan doorverwijzen naar de uroloog indien nodig. De huisarts en de uroloog kunnen je ook helpen bij het uitzoeken naar incontinentiemateriaal en de vergoeding hiervan.
De urologische onderzoeken:
Lichamelijk onderzoek:
Bij het lichamelijk onderzoek hoort het bekloppen en bevoelen van de buik. Ook kan de uroloog een vaginaal- en/of rectaal onderzoek doen met de vingers (toucher).
Echografie:
Met een echo kan de uroloog de blaas bekijken en de nieren om te zien of er afwijkingen te zien zijn.
Bladderscan:
Een bladderscan is een scanner die vanuit de buitenkant kan meten hoeveel urine er nog in de blaas zit.
Cystoscopie:
Dit is een kijkonderzoek van de blaas. De uroloog brengt een flexibele of een starre buis in de plasbuis en gaat met een camera in de blaas kijken naar eventuele afwijkingen.
Flowmetrie:
Dit is een onderzoek waarbij je op een speciaal toilet gaat plassen. Dit meet hoeveel urine je urineert, met welke kracht dit gaat en of het soepel gaat of niet.
Urodynamisch onderzoek:
Door middel van meerdere elektrodes (o.a. ingebracht in de plasbuis, vagina/anus) worden er meerdere metingen verricht van o.a. de blaasinhoud, de blaasdruk, afsluiting van de blaas, eventuele incontinentie en de uitstroomsnelheid van urine.
Overige onderzoeken:
Verder zijn er nog onderzoeken zoals een CT-scan, MRI-scan, echo van de buik, röntgenonderzoek en renografie (doorbloedingsonderzoek van de nieren).
Operatieve ingrepen:
Zoals bekend bij EDS moet er voorzichtig worden gedaan bij operatieve ingrepen door de matige kwaliteit van huid en bindweefsel. Dit geldt ook bij de urinewegen. Ook moet er opgepast worden bij niersteenvergruizing, en dan met name bij het vaattype van het Ehlers Danlos Syndroom. Mocht er wel een operatie plaats moeten vinden, dan heeft een kijkoperatie wel de voorkeur door ervaren urologen.
Bronvermelding:
-Ehlers Danlos Syndroom, Een multidisciplinaire benadering. Hoofdstuk 17 Urologische aspecten van het Ehlers Danlos Syndroom.
-Nederlandse Huisartsen Genootschap
-Patiëntenfolders Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis Nijmegen
|
|
|
|
